Het verhaal achter de ierse paling

Ierse paling uit het Lough Neagh (Noord-Ierland)

Door échte palingkenners als onbetwist lekkerste paling uitgekozen. De palingvisserij op het Noord-Ierse meer Lough Neagh is door onafhankelijke deskundigen aangemerkt als Europees voorbeeld voor duurzaamheid.

Deze goed beheerde palingvisserij kwam tot stand onder leiding van Father Oliver Kennedy (2013 overleden op 83-jarige leeftijd) zal in de toekomst als voorbeeld gelden voor de rest van Europa.

Lough Neagh is met een oppervlakte van 386 km2 veruit het grootste zoetwatermeer op de Britse Eilanden. Lough Neagh ligt in het Noord-Oosten van Ierland (in Noord-Ierland)en ontvangt haar water en voedingstoffen uit een gebied dat 4450 km2 groot is. Dit voedingsgebied ligt voor 91% in Noord-Ierland en voor 9% in de republiek Ierland. De gemiddelde tijd dat het water nodig heeft om door dit gebied te stromen is 15 maanden. Hoewel het gebied waar dit meer haar water van ontvangt zeer groot is heeft het Lough Neagh een geringe diepte van gemiddeld 9 meter. Het diepste punt van het meer is 25 meter. Het water van het meer bevat de juiste verhouding stikstof / fosfaat en is hierdoor zeer rijk aan phytoplankton (groene) en zoöplankton. Hierdoor leven er veel kleine organismen waar paling op haar beurt weer gek op is.

De combinatie van de grote oppervlakte van het Lough Neagh, het milde Oceaan klimaat en de altijd aanwezige wind, die er voor zorgt dat het water in het Lough Neagh altijd goed in beweging is. De aanwezige voedingstoffen worden op die manier optimaal door het water opgenomen en zorgen vervolgens voor constante visserij opbrengsten. Op het Lough Neagh wordt commercieel gevist op paling (lat.: Anguilla anguilla), Pollan (lat: Coregonus autumnalis pollan), Snoek (Lat.: Esox licius) en bruine forel, brown trout (Lat.: Salmo trutta trutta).

Alle vissoorten in het Lough Neagh zijn van grote commerciële waarde en worden al sinds mensenheugenis bevist. De eerste monniken die destijds in Ierland kwamen gebruikten de paling als voedsel en persten de olie uit de paling voor olie voor hun lampen. De lokale bevolking vist al generaties lang op het meer en heeft zo een duurzame bron van inkomsten. De palingvisserij op het Lough Neagh is veruit de grootste visserij en zorgt voor inkomen van ongeveer 320 personen in deze dun bevolkte regio.

Palingvisserij in Ierland:

De visrechten op het Lough Neagh zijn zeer goed beschreven en gedocumenteerd, het gaat zelfs terug naar de tijd van Charles I, (19 November 1600 – 30 January 1649). De palingvisserij op het Lough Neagh is nu geheel in handen van de Lough Neagh Fishermens co-operation. Father Kennedy kwam in 1965 in de plaats Antrim/Toome en zag dat de lokale vissers niet goed georganiseerd waren en hierdoor soms uitgebuit werden maar het ergst vond de Father dat de vissers volledig zonder toekomst visie werkten.

Hierin bracht de pastoor verandering door het oprichten van een visserij coöperatie. De maatschappelijke betrokkenheid van deze geestelijke was zeer groot. Father Kennedy had vanaf de oprichting de touwtjes strak in handen. Zijn opvolger volgt de lijn van de geestelijke en beslist tot op de dag van vandaag door wie er met hoeveel long-lines er gevist mag worden op het Lough Neagh. De Lough Neagh Fishermens cooperation berekent de vangst capaciteit mede door monitoring van de visstand, onderzoek naar de hoeveelheid voedingstoffen en de uitgifte en controle van vangstrechten in het Lough Neagh.

De jaarlijkse palingvangsten op het Lough Neagh zijn ruim 400.000 kilo. De helft daarvan gaat naar Nederland en de rest word hoofdzakelijk in Londen gegeten als Jellied Eel. Dit 18e eeuws recept doet het tot op de dag van vandaag erg goed doet bij de Londenaren. Nederlanders eten de Lough Neagh paling het liefst gerookt.

Duurzaamheid:

De methode van vissen met long-lines heeft als grote voordeel dat er géén ongewenste bijvangst is. Tevens heeft de Ierse palinghaak een lichte buiging dit in tegenstelling tot de vishaken die op het continent gebruikt worden. Deze buiging zorgt ervoor dat jonge palingen de haak niet door kunnen slikken omdat hun palingmondje daar te klein voor is, resultaat: alleen volwassen palingen kunnen gevangen worden met deze speciale gebogen haak. Op die manier vangt men alleen de grotere volwassen palingen en worden jonge kleine palingen gespaard. Tevens heeft men in het Lough Neagh een beperkt visseizoen hetgeen de paairijpe schieraal de kans geeft weg te trekken naar de Sargassozee om zich voort te planten.

Door een deel van de opbrengsten van de paling te gebruiken voor aankoop van glas-, en pootaal heeft Lough Neagh een duurzaam bestand aan paling weten te behouden. Jaarlijks geeft men ongeveer 4 miljoen jonge palingen (glas-, en pootaal) terug aan de natuur in het Lough Neagh. Zoheeft men reeds vanaf 1965 een duurzame palingvisserij weten te creëren. Dit is zeer opmerkelijk want duurzaamheid en maatschappelijke verantwoordelijkheid waren in de jaren zestig absoluut géén bekende fenomenen.

Het spreekt dan ook van goed rentmeesterschap, maatschappelijk verantwoord ondernemen en heel veel liefde voor de omgeving zoals Father Oliver Kennedy de Lough Neagh Fishermens co-operation heeft vormgegeven. Zijn nalatenschap is een voorbeeld voor elke palingvisserij in de wereld.

Vangstmethodes:

In het Lough Neagh wordt naast fuiken en zegen veelvuldig gebruik gemaakt van visserij met lijnen. Lijnvisserij heeft als voordeel dat er geen of uiterst weinig bijvangst is. Lijnvisserij gebeurt met haken en katoenen lijntjes op een nylon hoofdlijn. Als aas gebruikt men maden van een vliegje dat in deze regio voorkomt. Elke visser heeft zijn eigen kleur lijn, hierdoor kan het voorkomen dat er verschillende kleuren draad gevonden worden in een pondje dat u gekocht heeft.

Het kan zijn dat er soms een haak en een stukje lijn en zelfs een made in de paling achterblijft. Hiervoor waarschuwen wij op onze verpakking. Als er onverhoopt een haak met made achterblijft in de paling is dat geen probleem voor de hygiëne. Paling word meerdere keren gewassen en ook gezouten en daarna worden de palingen boven een houtvuur gerookt waarbij de temperatuur zodanig hoog is dat er geen sprake meer kan zijn van hygiëne problemen. Onze producten worden regelmatig door een geaccrediteerd laboratorium onderzocht.