ICES-nul-advies of kul-advies?

Palingnieuws.

Naar aanleiding van het ICES artikel heeft de voorzitter van stichting DUPAN, Alex Koelewijn hierop een reactie  gegeven.

Ingezonden brief n.a.v. artikel WUR in Visserijnieuws 21-01-2022

ICES-nul-advies of kul-advies?

Realistische uitganspunten vormen een uitdaging voor wetenschap en sector

Afgelopen week stond in Visserijnieuws de heldere uitleg van Tessa van der Hammen, Tammo Bult en Niels Hintzen over de “gegevens arme bestanden” van paling.

Wat direct opviel is dat de wetenschappers zich vast blijven klampen aan een historisch bestand van paling dat pakweg zestig jaar geleden rondzwom. Leidt een wetenschappelijke benadering, waarin geen rekening wordt gehouden met de veranderde omstandigheden in het leefgebied van de paling, wel tot de juiste stuurinformatie voor overheden? 

Leefgebied nog maar 7 procent

Door een toenemend aantal waterkrachtcentrales, compartimentering van binnenwater, inpolderingen en afsluitingen, verdween er veel leefgebied. Met de Kaderrichtlijn Water, die de hoeveelheid voedingsstoffen terugbracht om “helder water” te creëren, verdween ook een deel van de biologische draagkracht. Tel daar een ongereguleerde visserij bij op en je hebt een verklaring waarom in Europa de populaties van trekkende zoetwatervissoorten sinds 1970 met gemiddeld 93% zijn gedaald. 

Als er – wetenschappelijk vastgesteld - nog maar 7% van het leefgebied, met verminderde biologische draagkracht, bereikbaar is. Hoe reëel is het dan dat ICES-wetenschappers daar de hoeveelheid paling van 60 jaar geleden in willen hebben? Daarmee lijkt het ICES-nul-advies eerder een kul-advies. 

We zagen in de Volkskrant hoe tegenstanders van beperkte menselijke benutting met onduidelijke adviezen omgaan. WUR-wetenschappers kregen van GoodFish en Ravon woorden in de mond gelegd, de journalist deed geen wederhoor en de leugen stond gedrukt.

De wetenschap zit met de beoordeling van de palingstand in een soort vicieuze cirkel zolang men streeft naar een palingstand van 60 jaar geleden. Het leefgebied komt niet meer terug, de draagkracht wordt niet anders; de wetenschappelijk bepaalde, gewenste palingstand bereiken we dus ook niet. Een echte Catch-22. 

Polarisatie

Een onoplosbaar probleem als er aan de uitgangspunten niks wordt gedaan. Als je eerst wetenschappelijk vaststelt hoeveel paling er daadwerkelijk kan leven, dan heb je een solide uitgangspunt van waaruit je beleid kunt sturen. 

ICES maakt beleidsmakers stuurloos door verkeerde uitgangspunten te hanteren. Het nul-advies leidt tot polarisatie van voor- en tegenstanders. 

Verbetering

Het zou beter zijn als er wordt gekeken naar wat er écht aan de hand is en hoe je de situatie voor paling daadwerkelijk verbetert. DUPAN pleit vanaf 2010 voor de ontwikkeling van een beheermodel dat rekening houdt met de biologische draagkracht van het leefgebied. Als zo’n model wetenschappelijk wordt onderbouwd, zal de vicieuze cirkel eindelijk worden doorbroken en krijgen beleidsmakers het stuur in handen. Daar is wat lef voor nodig, maar het kan!

Laten wetenschappers en praktijkmensen die handschoen samen oppakken. 

Alex Koelewijn

Voorzitter Stichting DUPAN